Co to jest babeszjoza?
Babeszjoza jest obecnie jedną z najgroźniejszych chorób u psów. W wyniku zakażenia, jednokomórkowe pasożyty (najczęściej należące do gatunku Babesia canis) niszczą czerwone krwinki u psa, ponieważ wnikają do ich wnętrza, rozmnażają się tam, a następnie doprowadzają do ich pękania. W efekcie dochodzi do silnej anemii i żółtaczki. Kliniczny obraz babeszjozy może być nieco podobny do malarii u ludzi. Choroba występuje w całej Europie, ale z różnym nasileniem w różnych jej częściach. Pasożyty przenoszą na psa głównie kleszcze łąkowe (Dermacentor reticulatus) oraz kleszcze psie (Rhipicephalus sanguineus).
Babeszjoza u psa – kiedy i jak dochodzi do zarażenia?
Można powiedzieć, że ryzyko zarażenia babeszjozą istnieje praktycznie zawsze i wszędzie – w każdym miejscu i nie tylko wiosną czy latem, kiedy kleszcze są najbardziej aktywne. Do zachorowań na babeszjozę dochodzi także późną jesienią i zimą, co oznacza, że choroba ta występuje przez cały rok.
Zakażenie babeszjozą nie następuje od razu po ukąszeniu kleszcza. Kleszcz potrzebuje około 48 godzin żerowania, aby zarazić psa pierwotniakiem. Pierwsze objawy mogą pojawić się dopiero po 5-7 dniach, ale okres rozwoju choroby może trwać nawet kilka tygodni. Przechorowanie babeszjozy nie daje odporności. Psy mogą na nią chorować praktycznie co roku, a nawet kilka razy w roku, jeśli nie zastosuje się odpowiednich środków ochronnych.
Objawy babeszjozy u psa
W zależności od liczby pierwotniaków oraz stanu odporności danego psa, choroba może objawiać się w różny sposób. Zazwyczaj pierwszym objawem jest wysoka gorączka (nawet do 42 ºC). Pies staje się apatyczny, chwieje się na nogach, więcej śpi, łatwo się męczy, nie chce się bawić, może mieć też zwiększone pragnienie przy jednoczesnym braku apetytu.
Dlaczego babeszjoza jest tak niebezpieczna?
W przebiegu choroby dochodzi do intensywnego rozpadu krwinek czerwonych, co objawia się żółtaczką i silną anemią. Po 1-2 dniach od wystąpienia pierwszych symptomów zakażenia pojawia się krwisty (lub czekoladowobrunatny) mocz, zawierający dużą ilość hemoglobiny z uszkodzonych krwinek. W konsekwencji nieleczonej babeszjozy może wystąpić niewydolność wielonarządowa. Udokumentowane powikłania obejmują małopłytkowość, rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, ostrą niewydolność nerek, uszkodzenie wątroby, rozpad mięśni szkieletowych, obrzęk płuc, zaburzenia w centralnym układzie nerwowym, zapalenie trzustki, spadek ciśnienia tętniczego, zaburzenia pracy serca, spadek stężenia glukozy we krwi, spadek stężenia tlenu we krwi i kwasicę metaboliczną.
Babeszjoza u psa – jak leczyć?
Wcześnie rozpoznana babeszjoza jest zwykle stosunkowo łatwa do wyleczenia. Każda zmiana w zachowaniu psa powinna być powodem do kontaktu z lekarzem weterynarii, aby potwierdził lub wykluczył chorobę. Czekanie, aż „psu przejdzie”, może być niezwykle niebezpieczne w skutkach.
Brak jest stuprocentowej ochrony przed samym pierwotniakiem. Najlepiej jest zapobiegać ukąszeniom kleszczy, ponieważ mogą one także zarazić psa innymi chorobami. Zgłoś się do nas , a nasz Zespół z przyjemnością pomoże Ci dobrać odpowiedni dla Twojego zwierzaka preparat przeciwkleszczowy.
lek. wet. specjalista chirurg
Magdalena Zawilińska-Pankiewicz